W sobotę w 1 października w sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Suwałkach odbyła się uroczystość poświęcenia tablicy pamiątkowej ku czci pochodzącego z Suwałk ks. Feliksa Folejewskiego, pallotyna, oraz promocja książki o tym niezwykłym Księdzu, którą poprowadził współautor Grzegorz Polak.
Pomysł wydania książki o ks. Felku zrodził się w dniu jego śmierci, 22 września 2015 roku. Inicjatorzy, czterech jego wychowanków, postanowili, żeby opublikować ją w pierwszą rocznicę odejścia kochanego Duszpasterza do domu Ojca. Czasu nie było więc dużo, aby przygotować wspomnienia o ks. Felku; nie udało się dotrzeć do tylu jego przyjaciół i bliskich znajomych – a mimo to tak wielu ludzi podzieliło się swoimi świadectwami, że nie wszystkie udało się opracować w terminie -mówił podczas spotkania współautor książki Grzegorz Polak.
Ksiądz Feliks Folejewski urodził się 4 sierpnia 1934 r. w Suwałkach, w ówczesnej diecezji łomżyńskiej, w rodzinie szewca Józefa i Jadwigi z d. Pacewicz. Miał dziewięcioro rodzeństwa. 1 września 1949 r. rozpoczął naukę w Małym Seminarium Duchownym w Wadowicach na Kopcu. Już wówczas postrzegano go jako doskonałego organizatora, a przede wszystkim ceniono jako świetnego polonistę i literata. Sutannę stowarzyszenia otrzymał w Otwocku 12 września 1952 r. z rąk prowincjała ks. Stanisława Czapli i tamże 1 lipca 1953 r. złożył pierwszą konsekrację na ręce ks. Józefa Wróbla, a wieczną w Rucianem-Nidzie 1 lipca 1957 r. na ręce ks. Franciszka Bogdana. Studia filozofii (1953-55) i teologii (1955-59) odbył w Ołtarzewie. Święcenia kapłańskie przyjął 11 czerwca 1959 r. w Ołtarzewie z rąk bp. Zygmunta Choromańskiego. Był współpracownikiem prymasa Stefana Wyszyńskiego, duchowym opiekunem Rodziny Rodzin. Następca bł. ks. Jerzego Popiełuszki w duszpasterstwie ludzi pracy. To on w kościele św. Stanisława Kostki na warszawskim Żoliborzu zainicjował modlitwę Ojcze nasz, kiedy nadeszła wiadomość o śmierci ks. Jerzego, i trzykrotnie powtórzył słowa: „jako i my odpuszczamy naszym winowajcom”. Uważał siebie za żywy dowód na istnienie Miłosierdzia Bożego. Przeżył ponad 30 lat „z sercem do przeszczepu”. Ceniony rekolekcjonista, spowiednik, kapłan o niezwykłej wrażliwości. Apostoł Rodzin, Apostoł Miłosierdzia Bożego, Apostoł Warszawy. Zmarł w opinii świętości.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
