FORMACJA: MIŁOŚĆ I SPRAWIEDLIWOŚĆ SPOŁECZNA

VI ROK PROGRAMU FORMACYJNEGO

MIŁOŚĆ I SPRAWIEDLIWOŚĆ SPOŁECZNA

.

Wstęp

Jeden drugiego brzemiona noście”- to zwięzłe zdanie Apostoła jest inspiracją dla międzyludzkiej i społecznej solidarności. Solidarność to znaczy jeden i drugi, a skoro brzemię, to brzemię niesione razem, we wspólnocie.

A więc nigdy: jeden przeciw drugiemu. Jedni – przeciw drugim. I nigdy brzemię dźwigane przez człowieka samotnie. Bez pomocy drugich. Nie może być walka silniejsza od solidarności. Nie może być program walki ponad programem solidarności. Inaczej – rosną zbyt ciężkie brzemiona.”

św. Jan Paweł II

Homilia do ludzi pracy,

Gdańsk Zaspa, 12 czerwca 1987 r.

Wspólnota społeczna i narodowa jest owocem wspólnie zamieszkiwanej i umiłowanej ziemi, języka komunikacji, tworzonej kultury, wspólnych doświadczeń historycznych, pracy i wyznawanej wiary. Jest to naturalne środowisko wzrostu każdego człowieka i każdej rodziny. Dopiero obecność w wymiarze społecznym jest prawdziwą szkołą miłości świadczonej bliźniemu, miłości względem innych grup społecznych. Poczucie wspólnego dziedzictwa ojcowizny, troski o jego trwanie, urasta do poczucia przynależności do tej szczególnej wielkiej wspólnoty narodu, którą Prymas Tysiąclecia – ks. kardynał Stefan Wyszyński nazwał Rodziną Rodzin. O wzajemnych relacjach tych trzech obszarów egzystencji człowieka wypowiadał się ksiądz Prymas w słowach:

(…) im bardziej życie narodu jest przeniknięte tymi niejako naturalnymi formami życia społecznego, tym bardziej naród jest zwarty i silny – jak murawa w lesie, która przenikana korzonkami trzyma się gleby. Ogromne znaczenie ma życie społeczne dla rodziny, dla narodu i dla państwa. Tworzy je podobieństwo interesów, kultury, życiowych nawyknień, sposobu uczestniczenia w rozdziale dóbr gospodarczych, tożsamość pracy, podobieństwo pracy, zainteresowań. Tak powstaje bogata sieć stowarzyszeń, do których prawo ma każda społeczność narodowa. Rodzina – naród – społeczeństwo wzajemnie się wspierają i pomagają sobie.

Zjawisko wolności życia społecznego daje obywatelom poczucie wolności i jawności życia. Błogosławiony, kto zrozumie i doceni bogaty mechanizm życia społecznego, bo może czerpać z niego wiele dodatnich wartości. Dlatego też należy je zabezpieczać, popierać, a jeżeli gdzieś są zniszczone, odbudować, dając narodowi swobodę tworzenia życia społecznego przez różnorodne formy wolnych organizacji społecznych.”

U początku wzrostu tych wspólnot jest najważniejsza wartość – miłość bliźniego. Z niej wyrasta postawa gotowości służenia w rodzinie, troska o losy sąsiadów, współpracowników, współobywateli. Jest ona źródłem kształtowania odpowiedzialności za dostrzeżone krzywdy społeczne, wrażliwości sumienia na zagrożenia etyczne i szerzące się zło. Miłość Boga i bliźniego – to największe przykazanie świadków Chrystusa. Z niego płynie troska o byt rodziny, odwaga i solidarność wstawiania się za krzywdzonymi, siła w pomocy potrzebującym i gotowość oddania życia w obronie zagrożonego domu ojczystego.

Warto jednak przypomnieć słowa kanonizowanej 4 września 2016 roku świętej Matki Teresy z Kalkuty, które wypowiedziała w Rzymie w 1968 roku do kardynała Angelo Comastri „Synu mój, bez Boga jesteśmy zbyt biedni, by móc pomagać biednym! Pamiętaj, ja jestem tylko biedną kobietą, która się modli. Gdy się modlę, Bóg wlewa swoją miłość w moje serce i dlatego mogę kochać biednych”1. Modlitwa… siła sprawcza miłości… Drogowskaz świętej Matki Teresy – „Wszystko zaczyna się od modlitwy. Jeśli nie będziemy prosić Boga o miłość, nie otrzymamy jej, a już na pewno nie będziemy mogli jej dawać”.2

Dobiegają końca obchody Jubileuszu 1050 rocznicy przyjęcia chrześcijaństwa w Polsce. W trakcie centralnych obchodów w Poznaniu 16 kwietnia 2016 r. dziękowaliśmy za dar wiary i państwowości a także odnowiliśmy przyrzeczenia Chrztu Świętego. Tam modliliśmy się we wspólnocie narodowej o dar ducha ewangelizacji, byśmy umieli zachować wiarę, przekazać ją następnym pokoleniom a także by być prawdziwymi świadkami Chrystusa. W lipcu przeżywaliśmy w naszej Ojczyźnie Światowe Dni Młodzieży, w trakcie których Ojciec św. Franciszek wzywał wszystkich młodych duchem do odważnego świadectwa miłości miłosiernej, zejścia „z domowej kanapy” i wzięcia na swoje barki brzemion innych, budowania mostów, solidarnego bycia przy potrzebujących. Na zakończenie spotkania w Brzegach modlił się błogosławiąc miliony zgromadzonych: „Panie, oto jesteśmy! Poślij nas, byśmy dzielili się Twoją Miłością Miłosierną”.

Zwieńczeniem obchodów jubileuszu chrześcijaństwa w Polsce będzie „Oddanie Polski Chrystusowi, Królowi Wszechświata”, w Krakowie Łagiewnikach w przededniu Uroczystości Chrystusa Króla 19 listopada 2016 r. To akt, który rozpocznie drogę szczególnego świadectwa ochrzczonego narodu, świadectwa osobistej wiary wyrażającej się w postawach społecznych, aktywności na rzecz życia wspólnotowego w wymiarze solidarności z potrzebującymi, krzywdzonymi, bezdomnymi ale także społecznościami zabiegającymi o budowanie wartości społecznych, zawodowych i narodowych.

Jesteśmy posłani! Nie przypadkowo hasło Roku Duszpasterskiego 2016-2017 ogłoszone przez Konferencję Episkopatu Polski brzmi „Idźcie i głoście!”. Jego celem jest świadectwo, misja… Symbolem – olej.

Ruch Apostolski Rodzina Rodzin zaprasza do wspólnego przygotowania się do tych wydarzeń poprzez formację duchową skierowaną do każdej rodziny, współtworzącej wspólnotę społeczną, będącą ziarnem w wielkiej wspólnocie rodzin narodu. Otwórzmy swoją wrażliwość na perspektywę problemów miłości i odpowiedzialności za sferę publiczną w naszej Ojczyźnie. Bądźmy świadkami Królowania Chrystusa Króla!

Kontynuujemy kolejny rok 9-letniego programu osobistej i rodzinnej formacji wewnętrznej, opartego na zobowiązaniach Jasnogórskich Ślubów Narodu Polskiego.3

Obecny rok pracy duszpasterskiej 2016-2017 stanowi VI ROK PROGRAMU FORMACYJNEGO i poświęcony jest tematowi MIŁOŚĆ I SPRAWIEDLIWOŚĆ SPOŁECZNA. Niech na nowo odczytywane w tym zakresie nauczanie św. Jana Pawła II oraz Prymasa Tysiąclecia Stefana Kardynała Wyszyńskiego stanowi inspirację pogłębiania postawy modlitwy, miłości i odpowiedzialności za ład społeczny i państwowy w naszej Ojczyźnie, będący przykładem Bożego porządku dla innych krajów i wspólnot. Podejmijmy ten zbiorowy wysiłek, pracę nad duchem społecznej i narodowej tożsamości prześwietlonej Królowaniem Chrystusa.

Zespół Programowy Ruchu Rodzina Rodzin

Warszawa, 14 września 2016 r. – Święto Podwyższenia Krzyża


 

1 W. Rędzioch, Moja święta z walizką miłości, Niedziela, nr 36 – 4 września 2016, s.14.
2 Matka Teresa, Wszystko zaczyna się od modlitwy. Rozważania Matki Teresy o życiu duchowym dla wyznawców wszystkich wiar”, Prószyński i S-ka, Warszawa 1999, s.17.

3 Program duszpasterski i metodyka pracy Rodziny Rodzin. Materiały formacyjne do użytku wewnętrznego, Ośrodek Rodziny Rodzin, Warszawa, wrzesień 2011 (t.1), wrzesień 2012 (t2), wrzesień 2013 (t3), wrzesień 2014 (t4), wrzesień 2015(t5).

. JT (MK)

. Zobacz też -> Rok piąty (2015/16) programu formacyjnego pracy Rodziny Rodzin Rodzina Bogiem Silna

Tagi: