W Kościele od 2015-12-06 do 2015-12-13

 

7 grudnia 2015 r., Poniedziałek – Wspomnienie św. Ambrożego, biskupa i doktora Kościoła.

Św. Ambroży urodził się w 340 r. w Trewirze, ówczesnej stolicy cesarstwa (dziś w Niemczech). Jego ojciec był namiestnikiem cesarskim, prefektem Galii. Ambroży uczęszczał do szkoły gramatyki i wymowy w Rzymie. Kształcił się również w prawie. Jako młody człowiek zostaje namiestnikiem prowincji Ligurii-Emilii, następnie zostaje zmuszony przez ludność do przyjęcia chrztu św. i święceń kapłańskich, aby zostać biskupem Mediolanu. Zmarł w 397 r.

 Ornat biały
 Święty Juan Diego 9 grudnia 2015 r., Środa – wspomnienie św. Juana Diego Cuauhtlatoatzin

Juan Diego urodził się ok. 1474 r. w plemieniu miejscowych Indian, na terytorium dzisiejszego Meksyku. Na wzgórzu Tepeyac ukazała mu się Święta Boża Rodzicielka. Zbudowano tam kościół ku czci Najświętszej Maryi Panny z Guadalupe. Do swojej śmierci w 1548 r. żył i posługiwał w pobliżu tej świątyni. Juan Diego został kanonizowany przez Jana Pawła II 31 lipca 2002 r.

 Ornat fioletowy
  11 grudnia 2015 r., Piątek – wspomnienie św. Damazego I, papieża

Urodził się ok. 305 r. Był z pochodzenia Hiszpanem. Krzewił kult męczenników rzymskich i uporządkował katakumby. Zwoływał synody dla zwalczania odstępstw od wiary

 Ornat fioletowy
  12 grudnia 2015 r., Sobota – wspomnienie Najświętszej Maryi Panny z Guadalupe

12 grudnia 1531 r. na wzgórzu Matka Boża ukazała się Indianinowi Juanowi Diego, którego wspominamy kilka dni wcześniej. W tym miejscu powstała świątynia ku Jej czci

 Ornat fioletowy
12 grudnia 2015 r., Sobota – św. Joanny Franciszki de Chantal – zakonnicyJoanna Franciszka Fremyot urodziła się Dijon, w roku 1572, w głęboko religijnej, katolickiej rodzinie. Mając 20 lat wyszła za barona de Chantal, oficera z armii Henryka IV. Po ośmiu latach przykładnego i szczęśliwego małżeństwa, pobłogosławionego czworgiem dzieci, baron został przypadkiem zabity na polowaniu. W roku 1604 pod wpływem Św. Franciszka Salezego, który był jej przewodnikiem duchowym, założyła zakon sióstr od Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny (Wizytki). Jeszcze za życia fundatorki powstało 66 domów zakonnych. Zgromadzenie to napotkało silne sprzeciwy, przyjmowało bowiem szczególnie chętne wdowy i osoby słabszego zdrowia, którym z tego powodu odmawiano wstępu do innych zakonów. Święta nie znała jednak kompromisów i nie zbaczała z drogi, wytkniętej przez swego świątobliwego przewodnika. Św. Franciszek Salezy, który ją wielce cenił, powiedział o niej, że była niewiastą mężną i doskonałą, jakiej nawet Salomon próżno by szukał w Jeruzalem. Zmarła w roku 1641 w Annecy.
 III Niedziela Adwentu III niedziela Adwentu, 13 grudnia to Niedziela Radości – Gaudete. W Liturgii można użyć szat koloru różowego  Ornat różowy
13 grudnia – Świętej Łucji, dziewicy i męczennicy _ Łucja pochodziła z Syrakuz na Sycylii. Pochodziła ze znakomitej rodziny. Miała wyjść za mąż. Kiedy udała się z pielgrzymką na grób św. Agaty do pobliskiej Katanii, aby uprosić zdrowie dla swojej matki, ukazała się jej św. Agata i przepowiedziała jej śmierć męczeńską. Kiedy więc Łucja powróciła do  Syrakuz, cofnęła wolę wyjścia za mąż i rozdała majętność ubogim; złożyła także ślub dozgonnej czystości. Gdy wkrótce wybuchło prześladowanie chrześcijan, kandydat do jej ręki zadenuncjował ją jako chrześcijankę. Kiedy nawet tortury nie załamały bohaterskiej dziewicy, Łucji podczas tortur wyrwano oczy – została ścięta mieczem. Działo się to 13 grudnia ok. 304 roku. Święta miała 23 lata.
Św. Łucja jest patronką Szwecji oraz Toledo; ponadto także krawców,  ociemniałych, rolników, szwaczek, tkaczy; orędowniczką w chorobach oczu. W Skandynawii otoczona jest wielkim kultem. Jej wspomnienie jest świętem światła, kiedy to dzieci zgodnie z tradycja idą w pochodzie prowadzonym przez dziewczynę w wieńcu z zapalonymi świecami na głowie. Łucja, odziana w białe szaty, z płonącymi świecami na głowie, przynosi światło, które ma rozpraszać zimowe ciemności. W dawnym kalendarzu to właśnie noc na 13 grudnia była tą najdłuższą w roku, kiedy największe pole do popisu miały demony i złe moce. Po takiej nocy ludziom mogło rzeczywiście brakować sił, więc prawdopodobnie stąd mógł dużo później wziąć się zwyczaj, że dziewczynka przebrana za Łucję, serwuje rodzinie na śniadanie kawę i szafranowe bułeczki. Skąd wieniec z zapalonymi świecami na głowie? Otóż św. Łucja swego czasu pomagając więźniom (czy innym potrzebującym) nosiła im jedzenie podziemnymi tunelami, dlatego też wieniec na głowie i taca w rękach…
  W niedzielę 13 grudnia – Dzień modlitw za ofiary stanu wojennego

 

Poprzedni <- tydzień

JT na podst. m. in: http://liturgia.niedziela.pl/?data=2015-12-06  [dostęp 2016-12-25]