Na 22 października – wsp. św. Jana Pawła II (Ef 2, 12-22 i Łk 12, 35-38):

Są słowa, których znaczenie zależy od tego, kto je wypowiada. Należy do nich „czuwanie”, bo jest ono czym innym, gdy mówimy o pracy stróża, a co innego znaczy, gdy wypowiada je Jezus – wtedy słowo to pachnie Niebem. Takie czuwanie to wypatrywanie ukochanego, który pojedna wszystkich (Ef), wokół którego będzie pokój i łaska (Ps), który uczyni wszystkich sprawiedliwymi (prawidłowe znaczenie wyrażenia „przyniesie sprawiedliwość”). Czuwanie tęskniących za Chrystusem pokazał św. Jan Paweł II. Ono jest oczekiwaniem najważniejszego: wcale nie sflaczałego odpoczynku tylko pełnej radosnego dynamizmu uczty zbawionych.