Na 22 grudnia (1Sm 1, 24-28 i Łk 1, 46-56):

Szczególnie w tym dniu pierwsze czytanie i następujący po nim śpiew stanowią nierozdzielną całość – to decyzja Anny, matki Samuela i jej pieśń wielbiąca Pana Boga. Widzimy też, że to pierwowzór “Magnificat” – hymnu Maryi wyśpiewanego w czasie powitania z Elżbietą (ewang.). One widziały “wielkie dzieła Boże”, a my na świat patrzymy przez kraty grzechów i niezaspokojonych oczekiwań. Ale to jest jak z nastawianiem ostrości w lornetce: gdy ostro widzimy kraty przed nami, to zaciera się piękno horyzontu, lecz gdy wyostrzymy widzenie horyzontu, to kraty, choć istnieją, nie za bardzo przeszkadzają w widzeniu celu. Mamy dostęp do nadprzyrodzonych i „ziemskich” sposobów niszczenia tych krat.