Paolo Veronese „Alegoria bitwy pod Lepanto” olej na płótnie, ok. 1572 - Gallerie dell’Accademia, Wenecja
Święto Matki Bożej Różańcowej ustanowił św. papież Pius V ono na pamiątkę wielkiego zwycięstwa koalicji państw chrześcijańskich nad Turcją, odniesionego 7 października 1571 roku w bitwie morskiej pod Lepanto (obecnie Nafpaktos w Grecji).
Dolną część obrazu wypełniają walczące galery. To, co najważniejsze, rozgrywa się jednak u góry, w niebie. Wokół Matki Bożej gromadząsię święci, proszący Jąo wstawiennictwo. Sąto patroni trzech państw wchodzących w skład koalicji. Pierwszy z lewej stoi św. Piotr, patron państwa papieskiego, którego rozpoznajemy po trzymanych w lewej ręce kluczach. Drugi z lewej klęczy św. Jakub Większy, z kijem pątniczym – patron Hiszpanii. Pierwszy z prawej w tej grupie to z kolei św. Marek – patron Wenecji, u którego stóp leży lew – jego atrybut. Kobieta trzymająca sztylet, klęcząca między patronami walczących państw, to św. Justyna, święta pochodząca z Wenecji, której wspomnienie przypada akurat 7 października, w dniu bitwy.
Pomiędzy świętymi o wstawiennictwo prosi również tajemnicza kobieta otulona w białą szatę. To symbol Republiki Wenecji, państwa, w którym Paolo Veronese malował ten obraz. Biała szata symbolizuje tu wiarę. Republika klęczy pomiędzy „swoimi” świętymi – Justyną i Markiem. W tle tej modlitwie świętych przysłuchująsię anioły. Anioł z prawej strony rzuca strzałami w stronę tureckiej floty.
Obraz powstał na zamówienie bractwa różańcowego istniejącego przy weneckim kościele dominikanów św. Piotra Męczennika w Murano.
JT na podst. m. in.: http://gosc.pl/doc/2731458.Pomoc-z-nieba [dostęp 2017-09-11]
