Na 22 października (Iz 45, 1.4-6; 1 Tes 1, 1-5b i Mt 22, 15-21):

Pan Bóg wobec przesiedlonych przez Babilon Izraelitów posłużył się pogańskim królem Persów (Persja podbiła Babilon) – Cyrus pozwolił im wrócić do swojej Ziemi i dał środki na odbudowanie świątyni. Od stuleci wielu komentatorów podsumowuje to jednoznacznie: korzystając z każdej możliwości trzeba budować budowlę duchową opierając się na milosci (również ofiarnej) i podtrzymywać nadzieję – pomiędzy rzeczami codzienności widzieć ponadmaterialną rzeczywistość nieba. Bez ambicji na cesarstwo ani inną władzę, bez formułowania pułapek słownych, kontrolowania innych… przetrwali niejedni pozbawieni instytucji państwa – to jest możliwe. Bez Boga w duszy się nie przetrwa.