Na 31 lipca- wsp. św. Ignacego z Loyoli (Jr 15, 10. 16-21 i Mt 13, 44-46):

Nawrócenie, rozumiane potocznie, to odwrócenie się od zła, od grzechów, od krzywdy wyrządzanej innym i sobie. Ale też nawrócenie to – patrząc głębiej –  docenienie przyjaźni z Panem Bogiem, to wdzięczność za życie i to niekoniecznie dlatego, że jest usłane różami, ale dlatego, że zmierza do szczęśliwej wieczności z Panem Bogiem (co w skrócie nazywamy Niebem). 

„Człowiek Boży” nie będzie wypominał Panu Bogu, że „grzesznicy mają lepiej”.Ma bowiem na tyle przenikliwe spojrzenie, że zauważy przemijalność „ziemskich sukcesów”. Idzie dalej – współczując tym, którzy napawają się  tymczasowym powodzeniem być może pomodli się za nich albo podejmie pokutę, by i oni (po swoim nawróceniu) podjęli drogę do Zbawcy.