Łk 21,5-11
Temat: Idźmy za nieśmiertelnym
„Nie chodźcie za nimi” – tak Pan Jezus przestrzega zbyt ciekawych, naiwnych, podatnych na manipulację, On chce, aby Go rozpoznać, aby odróżniać Jego nauczanie, które wskazuje dobrą drogę, czyli tę która doprowadzi do Królestwa Bożego.
Nawet najpotężniejsze królestwa ulegały potężniejszym siłom, a czasem epidemii, powodzi, suszy… Nieśmiertelne, nieprzemijające jest to, co mnoży Bożą Łaskę, to, co owocuje przemianą życia.
Szkoda czasu na słuchanie tego, co nie od Boga pochodzi…
Dobrego Pasterza „można się nauczyć”: jak systematycznie czytać Jego Słowo, by w tym, co słyszymy współcześnie, odróżnić boskie od cesarskiego. Zatrzymać się na adoracji na tyle skutecznie, by umysł i serce rezonowały, gdy słychać to, co od Boga pochodzi. By w zdaniach, które przeczytamy, albo usłyszymy zauważyć Boże inspiracje, by w człowieku, który stoi obok zauważyć Boże iskry i pomóc im płonąć. Można słuchać Boga z fascynacji, choć fascynacja prędzej czy później minie, ale też można z wyboru, wówczas ważną rolę odegra stałość i wierność – cechy człowieka dojrzałego.
Warto ćwiczyć się w obserwowaniu świata, bo we wszystkim, co nas otacza jest Boża myśl, niekiedy skażona grzechem, skażona ludzkim dodatkiem…
Gdy coś ulegnie zniszczeniu, nie posądzaj Boga, tylko u Niego szukaj sposobu zachowania, przez który ujawni się dostrzeganie i wybieranie nieśmiertelności
