Na 3 grudnia (Iz 63, 16b-17.19b; 64, 2b-7; 1Kor 1, 3-9 i Mk 13, 33-35):

Tzw „trzeci Izajasz” ułożył modlitwę nazywaną starotestamentowym pierwowzorem Modlitwy Pańskiej. Rozpoczynając adwent przypominamy sobie, że codziennie robimy coś niemądrego i dlatego trzeba czuwać. To biblijne czuwanie jest gdzieś pośrodku pomiędzy bezczynnością a hałaśliwym dynamizmem: czuwamy w ciszy, by nie stracić tego, co udało się przy pomocy Łaski Bożej osiągnąć, czuwamy „trenując” to, co może się spodobać Nadchodzącemu. Bóg jest wierny, stąd pewność, że nadejdzie. Radość oczekiwania opiera się na ufności, że Jemu na mnie zależy, że słabości wybaczy, przyjmie każdy wysiłek i zaprosi do Swego Serca.