Na 7 maja (Dz 16, 22-34 i J 16, 5-11):

Mistrzowie życia duchowego przekonują, że,choć raczej nie porównuje się „wielkości cudów”, nie mniejszym cudem niż tajemnicze otwarcie bram więzienia jest codzienne podtrzymywanie ludzkiej słabości w codziennym wiernym spełnianiu podjętych zobowiązań takich jak pielęgnacja cierpiących, utrzymywanie czystości miejsca kultu, codzienne dbanie o rodzinę i dom czy jakakolwiek nużąca służba. Człowiek wiernie prosi każdego dnia i otrzymuje „codzienną porcję niezbędnej wytrwałości”. W taki sposób udowadnia się też heroiczność cnót w procesach beatyfikacyjnych. W podobny sposób, codziennymi porcjami, Pan Bóg ukazuje Swą wierność niecierpliwemu światu.