Na 17 września (Syr 27,30-28,7; Rz 14, 7-9 i Mt 18, 21-35):

Jak przebacza Pan Bóg? Przecież nigdy nic nie zapomina, nic nie udaje… On pokazuje dobrą drogę i pomaga: zarówno w podjęciu dobrej decyzji (podsuwając przykłady i przyjaciół) jak i podczas drogi (różnymi natchnieniami i np dobrą lekturą). Pan Bóg ZAWSZE daje szansę, otwiera możliwości, by człowiek widząc początki poprawy motywował się do dalszych kroków w stronę swego szczęścia. Pokazuje Swoją perspektywę i ulotność (a przez to fałsz) innych ścieżek. Tak mam przebaczać. Aby ten, komu przebaczam był szczęśliwszy – bliższy Boga. Może nawet bliższy niż ja, a dodatkowo – mi się to opłaca, ja też „na tym dobrze wyjdę”