Na 23 stycznia (2Sm 6, 12b-15. 17-19 i Mk 3, 31-35):

Nie mamy żadnej wątpliwości, że Najświętszy Sakrament to COŚ nieskończenie wznioślejszego niż starotestamentowa Arka Przymierza. Na ołtarzu i w tabernakulum jest Nieustanna Miłująca Ofiarna Obecność. Oczywiście, nikt o zdrowych zmysłach nie będzie namawiał do odgrywania radości – nie chodzi o udawanie. Nie chodzi tu też o radość , która byłaby chwilowym uczuciem. Mowa tu o „stanie radości”, która ma swoje źródło w pełnej zachwytu refleksji, rodzi się z dostrzeżenia otaczającej nas Miłości. Taką radość możemy postawić sobie za cel. Wtedy, obok Matki Jezusa , staniemy przy Panu jako Jego najbliższa rodzina.