Na 30 stycznia (2Sm 18, 9-10.14b.24-25a. 31-19,3 i Mk 5, 21-43):

 Dobrze jest, gdy człowiek z ufnością prosi o coś Pana Jezusa , ale istotą pełnego zaufania jest powierzanie bez sugestii „co dla mnie jest najważniejsze”. On i tak wie, co jest dla mnie ważne. Nawet więcej: wie, co dla mnie jest najlepsze. Wartościowe, choć zaskakujące, są opowieści ludzi, którzy otrzymali co innego niż pragnęli, a potem, poza łaską cudu, zostali obdarowani łaską dostrzeżenia tego, że Dar nie tyle przewyższał ich pragnienia, ile skierował ich życie w stronę tego, co istotne, choć zupełnie nieprzewidziane.