Na 9 lipca (Za 9, 9-10; Rz 8, 9.11-13 i Mt 11, 25-30): 

Opowiedzmy o tym jarzmie nieco inaczej: „Nim Cię stworzyliśmy byliśmy szczęśliwi, bo jesteśmy Miłością. Stwarzając Cię zadbaliśmy, abyś umiał / umiała kochać, bo to cel życia. Gdy coś ze świata stworzonego się psuło widzieliśmy smutek na Twej twarzy. Dlatego Syn przyjął ludzkie ciało, by blisko Ciebie przeżywać wszelkie niedogodności. Widzimy, jaką radość sprawia Ci każdorazowo odgadnięcie Naszej Woli, to jest źródłem Twego szczęścia. Syn wziął na siebie uprząż, przeznaczoną dla dwojga i Cię zaprasza, byś spostrzegł, że z Nim, to nawet niesienie /ciągnięcie ciężaru daje radość.”